Την τελευταία δεκαετία ο κ. Γιώργος Ανδριανόπουλος ασχολείται με την ανάπτυξη Εργο-Χρηματοδοτικών εργαλείων για την προσέλκυση επενδυτικών κεφαλαίων στη Ναυτιλία, τις Θαλάσσιες Μεταφορές και τα Έργα Υποδομής σε ΕΕ, Μέση Ανατολή και στην Αραβική Χερσόνησο. Ως διοικητικό στέλεχος στήν Συμβουλευτική ICONIC Project Finance Advisory (UK/CH) με καθήκοντα CFO στο Τμήμα Εργο-Χρηματοδότηση | Ναυτιλίας | Εταιριών έχει συμβάλλει στην παραγωγή χρηματοδοτικών λύσεων συνολικής αξίας USD 70 δισ. Οι περιοχές εξειδίκευσής του καλύπτουν όλες τις κατηγορίες παγίων μαζί με τα αντίστοιχα εργαλεία και τα ισοδύναμα οχήματα αξιοποίησής τους. Σε συνδυασμό με τους μηχανισμούς κατανομής ρίσκου και καταγραφής ελέγχου, συγκεράζει κάτω από ένα ενιαίο εμπορικό και νομικό/συμβατικό πλαίσιο επιτυχώς τις προδιαγραφές των επενδυτικών τραπεζών με τις προσδοκίες ανεξάρτητων επενδυτών, τις προοπτικές κερδοφορίας και την αναλυτική μοντελοποίηση. Προέρχεται από ναυτική οικογένεια και είναι απόφοιτος Ιωνιδείου Προτύπου Σχολής Πειραιά. Διπλωματούχος Μηχανικός ΕΜΠ, εγγεγραμμένος στο πανευρωπαϊκό μητρώο EUR-ING και κάτοχος Μεταπτυχιακού Τίτλου Ειδίκευσης στα Τεχνο-Οικονομικά Συστήματα από την Σχολή Η/Μ και Μηχ/κών Υπολογιστών ΕΜΠ.

Εισήγηση: Έργο-Χρηματοδότηση Πλοίων, Θαλάσσιων Μεταφορών και Υποδομών στην ΕΕ: Ανερχόμενη Επενδυτική Προοπτική Απέναντι στην Τραπεζική Συρρίκνωση

Η Εργο-Χρηματοδότηση ως αναπτυξιακό εργαλείο κι ως ισχυρό επενδυτικό κίνητρο σε Ναυτιλία, Μεταφορές και Έργα Υποδομής. Η εισήγηση χαρτογραφεί τις επιλογές που είναι διαθέσιμες στο ιδιωτικό επενδυτικό κεφάλαιο καθώς και τα εργαλεία μαζί με τα κίνητρα που χρειάζονται για να προσελκυστεί εντός ΕΕ. Ταξινομείται η ορολογία που χρησιμοποιείται στις μορφές Εργο-Χρηματοδότησης και αναπτύσσονται τα εργαλεία μεταβίβασης κινδύνου εκ μέρους θεσμικών/κυβερνητικών/ενδιάμεσων φορέων. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην ταυτοποίηση των νέων και καινοτόμων χρηματοδοτικών προσεγγίσεων, των εργαλείων και των οχημάτων που μπορούν να διευρύνουν τις διαθέσιμες χρηματοδοτικές επιλογές διευρύνοντας την επενδυτική βάση και δυνητικά μειώνοντας το κόστος χρηματοδότησης αυξάνοντας από την άλλη την διαθεσιμότητα κεφαλαίων σε γεωγραφικές περιοχές με επενδυτικό έλλειμμα.